การเดินทางที่ไม่มีที่สิ้นสุด...หนทางข้างหน้าจะเป็นยังไงไม่มีใครรู้ แต่สิ่งที่เรารู้ตอนนี้คือเราต้องก้าวเดินต่อไป ไม่ว่าหนทางมันจะแสนยาวไกลสักเท่าไร จะต้องเจอกับอุปสรรค์อะไรบ้างในหนทางข้างหน้า แต่เราก็ไม่หวั่นไหว เราจะเดินต่อไปด้วยกำลังกายและกำลังใจที่เรามีอยู่ในตอนนี้
คําคมสอนใจ รวมเอา คําคมสอนใจ มากมาย ไม่ว่าจะเป็นคําคมของบุคคลสำคัญๆ ธรรมะ และคําคมสอนใจโดยทั่วๆไป ได้รวบรวมมาเพื่อไว้เป็นคติ บทเรียนชีวิต ในการดำเนินชีวิต รวมถึง คำสอนที่มาในรูปแบบคําคม เพื่อให้ทุกท่านได้คิด รวมทั้งคําคมสอนใจ ในการมุมานะ ทำงาน สร้างชีวิต ของตนเองให้ได้ดียิ่งๆขึ้นไป คําคมสอนใจ เหล่านี้ หวังว่าคงจะเป็นประโยชน์ แก่ทุกๆท่าน เป็นอย่างดี
- ถ้าท่าน ไปตรงๆไม่ได้ ก็จงไป 'ทางอ้อม' และถ้าท่านไปข้างบนไม่ได้ ก็จงไปข้างล่าง อย่ายอมแพ้ง่ายๆ เป็นอันขาด
- ถ้าอยากจะ "ประสบความสำเร็จ" ต้องกล้าที่จะ "เปลี่ยนแปลง" ตัวเอง
- ทางข้างหน้า 'ลางเลือน' เหมือนว่างเปล่า แดดจะเผาผิวผ่อง เธอหมองไหม้ ที่ตรงนั้นมีหุบเหว มีเปลวไฟ ถ้าอ่อนแอจะฝ่าไป อย่างไรกัน
- จงฟังความรู้สึกของผู้พูด ไม่ใช่ 'คำพูด'
- จุดที่ต่ำสุดของ 'ชีวิต' ที่ทุกคนมีโอกาส 'ประสบ' ..เป็นได้ทั้ง 'จุดจบ' และ 'บทเรียน' ที่ดี
- คนเราจะไม่ต้องใช้สมองเลย ถ้าพูดแต่ 'ความจริง'
- ยิ่งบทเรียนยากขึ้น 'เท่าไหร่' ถ้าเราผ่านมันไปได้เราก็จะยิ่ง 'เก่งขึ้น' เท่านั้น
- ถ้าคุณไม่ลอง 'ก้าว' จะไม่มีวันรู้เลยว่า 'ข้างหน้า' เป็นอย่างไร
- อย่ากังวลกับสิ่ง ที่ยังมาไม่ถึง แต่ให้ คำนึงถึง สิ่งที่ 'กำลังทำ'
- หนทางยาวไกลนับ 'หมื่นลี้' ต้องเริ่มต้นด้วย 'ก้าวแรก' ก่อนเสมอ
- เหตุผลของ 'คนๆหนึ่ง' อาจจะไม่ใช่เหตุผลของ 'คนอีกคนหนึ่ง'
- แม้แต่นิ้วของคนเรายังยาว 'ไม่เท่ากัน' นับประสาอะไรกับ 'ความยั่งยืนของชีวิต'
- ทุกคนได้ยินในสิ่งที่ 'คุณพูด' แต่เพื่อนที่ดีที่สุดจะได้ยินแม้ในสิ่งที่คุณ 'ไม่ได้พูด'
- ทุก 'หนึ่งนาที' ที่คุณใช้ไปในการ 'วางแผน' จะประหยัดเวลาได้อย่างน้อย 'สามนาที' ในการปฎิบัติตามแผน
- ถ้าคุณ ไม่ลองก้าว จะไม่มีวันรู้เลยว่า ข้างหน้า เป็นอย่างไร
- คนเรา เจ็บปวดครั้งแรก พอที่จะโทษคนอื่นได้ .. แต่เจ็บปวด ครั้งที่สอง มีแต่ "ต้องโทษตัวเอง"
- ท้อแท้ได้ แต่อย่า "ท้อถอย" ..อิจฉาได้แต่อย่า "ริษยา" พักได้แต่ "อย่าหยุด"
- เพื่ออะไร 'กับการรอคอย' ที่ 'ไม่มีความหมาย'
- เมื่อวาน 'ก็สายเกินแก้' พรุ่งนี้ 'ก็สายเกินไป'
- แม้แต่นิ้วของคนเรา 'ยังยาวไม่เท่ากัน' นับประสาอะไรกับ 'ความยั่งยืนของชีวิต'
- โลกใบนี้เต็มไปด้วย "ความมหัศจรรย์" ถ้าไม่ออกเดินทางก็ "ไม่มีวันค้นพบ"
- ตึก ยังรู้พัง 'สตางค์' ยังรู้หมด แต่ 'ไมตรี' อันสวยสดไม่มีหมดเหมือนสตางค์
- บางครั้ง เราก็เหมือน "คนตาบอด" มีวิธีเดียวที่จะพาเรามุ่งหน้าไปได้ คือ "การคลำทางเดินหน้าต่อไป"
- บางสิ่งของชีวิต "ไม่จำเป็นต้องจำ" ถ้ามันทำให้เจ็บ, แต่บางสิ่งก็ควรจะเก็บ "ถ้ามันเป็นความเจ็บที่น่าจำ"
- คนฉลาด เรียนรู้จาก "ความผิดพลาดของผู้อื่น"
คนโง่ เรียนรู้จาก "ความผิดพลาดของตัวเอง" - หลังผ่านปัญหา จะรู้ว่า
"ปัญหานั้นเล็กนิดเดียว" - เราน่าจะ "เปลี่ยนปัญหากันได้" เพราะเรามักจะ "แก้ปัญหาของผู้อื่นได้"
- อย่าเกลียด "น้ำตา" เพราะมันคือ "เพื่อนแท้",
อย่าเกลียด "ความอ่อนแอ" เพียงเพราะมันไม่ใช่ "ความเข้มแข็ง" - มีแต่วันนี้ "ที่มีค่า"
ไม่มีวันหน้า วันหลัง
รอยเท้าที่ยาวไกล
เมื่อมองกลับไป
บ่งบอกได้ในผลงาน
บางรอยอาจมีชำรุด
เพราะสะดุด จุดขวากหนาม
ฟันฝ่าจนรอยงาม
เก็บเป็นนิยามของความภูมิใจ
หนึ่งสมอง สองมือ ต้องไขว่คว้า เมื่อมีปัญหา ขึ้นมา ต้องแก้ไข
หนึ่งสมอง สองมือ ต้องไขว่คว้า
เมื่อมีปัญหา ขึ้นมา ต้องแก้ไข
เหนื่อยและท้อ ขอพักหน่อย ไม่เป็นไร
ให้มีแรง ลุกขึ้นใหม่ ได้อีกครา
– – – – –
คนเราก็เป็น แบบนี้ กันทั้งนั้น
มีสุขสันต์ โศกเศร้า เท่ากันแหละหนา
ความสำเร็จ แต่ละครั้ง กว่าจะได้มา
ต้องแลกด้วย เหงื่อและน้ำตา แทบทุกคน
– – – – –
ขอเป็นอีก หนึ่งแรงใจ ให้คนสู้
ให้เธอรู้ ว่าเธอ ยังมีหวัง
ขอส่งแรงใจ ให้เธอ มีแรงพลัง
ไปยังฝั่งฝัน ที่เธอวาดหวัง และตั้งใจ
เมื่อมีปัญหา ขึ้นมา ต้องแก้ไข
เหนื่อยและท้อ ขอพักหน่อย ไม่เป็นไร
ให้มีแรง ลุกขึ้นใหม่ ได้อีกครา
– – – – –
คนเราก็เป็น แบบนี้ กันทั้งนั้น
มีสุขสันต์ โศกเศร้า เท่ากันแหละหนา
ความสำเร็จ แต่ละครั้ง กว่าจะได้มา
ต้องแลกด้วย เหงื่อและน้ำตา แทบทุกคน
– – – – –
ขอเป็นอีก หนึ่งแรงใจ ให้คนสู้
ให้เธอรู้ ว่าเธอ ยังมีหวัง
ขอส่งแรงใจ ให้เธอ มีแรงพลัง
ไปยังฝั่งฝัน ที่เธอวาดหวัง และตั้งใจ
“หากทำความดีแล้วยังโดนด่าหรือถูกนินทา ก็ยังดีกว่านั่งด่าหรือนินทาคนอื่นโดยไม่ทำความดีอะไรเลย”
“อย่าได้ทำลายความสุขแห่งชีวิต ด้วยการคิดไปเองในสิ่งที่บั่นทอนจิตใจหรือมองโลกในแง่ร้ายอยู่ตลอดเวลา เหรียญย่อมมีสองด้านเสมอ เราควรมองด้านสว่างหรือดีงามไว้ดีกว่า มีแต่ได้ไม่มีเสีย”
“ความสุข” มันเป็นของ “ชั่วคราว”
แล้วเราจะไปเสียแรงรักษามันไว้ทำไม
“ความทุกข์” มันก็เป็นของ “ชั่วคราว”
แล้วเราจะไปเสียแรงกำจัดมันทำไม
เมื่อเห็นความจริงอย่างนี้แล้ว
เรายังจะแสวงหาความสุขถาวร
ที่ไม่มีจริงอยู่อีกหรือ
จงใช้ชีวิตอย่างที่มันเป็น♥
แล้วเราจะไปเสียแรงรักษามันไว้ทำไม
“ความทุกข์” มันก็เป็นของ “ชั่วคราว”
แล้วเราจะไปเสียแรงกำจัดมันทำไม
เมื่อเห็นความจริงอย่างนี้แล้ว
เรายังจะแสวงหาความสุขถาวร
ที่ไม่มีจริงอยู่อีกหรือ
จงใช้ชีวิตอย่างที่มันเป็น♥
เมื่อเราเศร้า การบังคับใจให้หายเศร้าก็ไม่ควรทำ การปล่อยใจให้ถลำไปในโลกแห่งความเศร้าก็ไม่ควรทำ เพียงแค่เราเรียนรู้ใจกายอย่างที่มันเป็น ลองสังเกตจิตของตัวเองดูสิ แม้แต่จิตเราเองยังบังคับไม่ได้ แล้วยังจะไปหวังอะไรกับจิตของคนอื่น
ชีวิตความรัก …
เราผ่านผู้คนมามากมาย …
ผิดหวังกันไปในหลายๆรูปแบบ …
เราผ่านผู้คนมามากมาย …
ผิดหวังกันไปในหลายๆรูปแบบ …
ในวันนี้เมื่อเราได้มาเจอเธอ …
เราคิดที่จะหยุดที่เธอ …
อยากให้เธอเป็นคนสุดท้ายของเรา …
เพราะเราไม่อยากเสียใจ …
เพราะเราไม่อยากให้เธอเสียใจ …
เพราะเราไม่อยากให้ใครเสียใจอีกแล้ว …
เราคิดที่จะหยุดที่เธอ …
อยากให้เธอเป็นคนสุดท้ายของเรา …
เพราะเราไม่อยากเสียใจ …
เพราะเราไม่อยากให้เธอเสียใจ …
เพราะเราไม่อยากให้ใครเสียใจอีกแล้ว …
แต่น่าเสียดาย …
ที่เธอยังไม่อยากหยุดที่เรา …
น่าเสียดาย ที่เธอยังอยากให้มีคนเสียใจ …
น่าเสียดาย ที่เราต้องเสียใจต่อไป …
ที่เธอยังไม่อยากหยุดที่เรา …
น่าเสียดาย ที่เธอยังอยากให้มีคนเสียใจ …
น่าเสียดาย ที่เราต้องเสียใจต่อไป …
น่าเสียดาย …
บางสิ่ง …
มันเปลี่ยนไปแล้ว …
มันก็ไม่มีทางกลับมาเหมือนเดิมได้อีกค่อไป …
แม้ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าไหร่ก็ตาม …
มันเปลี่ยนไปแล้ว …
มันก็ไม่มีทางกลับมาเหมือนเดิมได้อีกค่อไป …
แม้ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าไหร่ก็ตาม …
- ที่ที่ดีที่สุดที่จะพบ "มือที่พร้อมจะช่วยเหลือ คุณ"
คือ ที่สุด "ปลายแขนของคุณเอง" - มีเพียงชีวิตที่ทำ "เพื่อคนอื่นเท่านั้น"
ที่ควรค่าแก่การ "มีชีวิต" - ความเหงาเป็น "เพื่อนแท้"
อ่อนแอเป็น "เพื่อนเก่า"
ความเงียบก็ "เพื่อนเรา"
ใจบางเบาคือ "เพื่อนตาย" - ความเห็นอกเห็นใจ
คือ "กฎสำคัญ" ของ "ชีวิตมนุษย์" - คนที่ว่าคนอื่น "โง่" บุคคลนั้น "โง่ยิ่งกว่า"
คนที่ว่าคนอื่น "ฉลาด" บุคคลนั้นคือ "ผู้ฉลาดอย่างแท้จริง" - ความโศรกเศร้า สามารถเยียวยาตัวเองได้ "โดยลำพัง"
แต่การจะได้รับ ความเบิกบาน อย่างเต็มเปี่ยม
จำเป็นต้องมี "ใครสักคน" มาแบ่งปัน - ทุกสิ่งในชีวิต โดยพื้นฐานแล้ว คือ "ของขวัญ"
จงกางมือรับ "สิ่งนั้น" และ "ถือไว้"
หากเธอหาแห่งใดเป็นที่พึ่ง ยามเมื่อถึงจุดหนึ่งซึ่งหวั่นไหว
เหนื่อยบ้างไหมที่เดินมาถึงวันนี้
อาจอ่อนล้าเบื่อบ้างเป็นบางที
อย่าท้อเลยคนดีขอให้ทน
– – – –
อนาคตสดใส ในภายหน้า
กำลังมาตามเวลา อย่าสับสน
แม้อาจเคยผิดหวังกับบางคน
จะผ่านพ้นไปได้ในสักวัน
– – – –
อนาคตเป็นอย่างไร ใครจะรู้
แต่ให้สู้เพื่อไปสู่สิ่งที่ฝัน
แม้เวลาอาจพาใจให้ลืมกัน
สำหรับฉันไม่มีวันจะเปลี่ยนไป
– – – –
หากเธอหาแห่งใดเป็นที่พึ่ง
ยามเมื่อถึงจุดหนึ่งซึ่งหวั่นไหว
ยังมีฉันคนนี้นะคนไกล
คนที่เป็นคนใกล้…ทีไกลเธอ
เหนื่อยบ้างไหมที่เดินมาถึงวันนี้
อาจอ่อนล้าเบื่อบ้างเป็นบางที
อย่าท้อเลยคนดีขอให้ทน
– – – –
อนาคตสดใส ในภายหน้า
กำลังมาตามเวลา อย่าสับสน
แม้อาจเคยผิดหวังกับบางคน
จะผ่านพ้นไปได้ในสักวัน
– – – –
อนาคตเป็นอย่างไร ใครจะรู้
แต่ให้สู้เพื่อไปสู่สิ่งที่ฝัน
แม้เวลาอาจพาใจให้ลืมกัน
สำหรับฉันไม่มีวันจะเปลี่ยนไป
– – – –
หากเธอหาแห่งใดเป็นที่พึ่ง
ยามเมื่อถึงจุดหนึ่งซึ่งหวั่นไหว
ยังมีฉันคนนี้นะคนไกล
คนที่เป็นคนใกล้…ทีไกลเธอ
เพื่อนใจเพื่อนใจ
ขอขอบคุณไมตรีที่มีให้
เหมือนคนไข้ได้ยามารักษา
ยังคิดถึงเธออยู่ทุกเวลา
ลมหวนมา เยี่ยมเยือนเพื่อนคนนี้
ยังไม่ลืมสายตาพาใจอุ่น
เป็นแรงหนุนให้อยู่สู้ไม่ถอย
ขอสัญญาจะอยู่และจะคอย
และเกี่ยวก้อยเป็นเพื่อนใจไปนิรันดร์.
************
 |
บนเส้นทางเดิน
แม้หนทางกว้างไกลสุดขอบฟ้า แม้พบเจออุปสรรคพร้อมน้ำตาไม่หวั่นไหว จงก้าวเดินบนเส้นทางอย่างตั้งใจ แม้สิ่งใดจะทำให้คนหมดหนทาง อย่าหวาดหวั่นหวั่นกลัวทางข้างหน้า หัวใจกล้าอย่านึกหวั่นต่อสิ่งไหน จงฮึดสู้ด้วยพลังฝ่าฟันไป อีกไม่ใกล้จะได้ชัยเป็นของเรา
ขอขอบคุณ กลอนให้กำลังใจ จาก : http://www.facebook.com/natacha.sirichodrittiyakorn
|
เมื่อเราท้อเมื่อเราท้อ
เมื่อเราเหนื่อยเราก็ท้อแท้ได้
แต่จงหาที่พักใจและมองหา
คนที่ด้อยกว่าเรายังมีค่า
หันมองมาสร้างค่าให้ตนเอง
ขอขอบคุณ กลอนให้กำลังใจ จาก : http://empireload.com/
โดยคุณ empireload |
กำลังใจ
วันเวลาที่ผ่านไปเปลี่ยนไม่ได้
มาคิดใช้ วันพรุ่งนี้ให้ดีกว่า
ความผิดพลาดทุกอย่างที่ผ่านมา
เป็นตำราสอนตนให้พ้นภัย
อย่าทำผิดเรื่องเดิมเพิ่มความทุกข์
มาสร้างสุขกับสิ่งดีที่สดใส
ชีวิตนี้ต้องอยู่อีกยาวไกล
เศร้าทำไมเดินต่อนะพ่อคุณ.
|
กลอนวันวิทยาศาสตร์
วิทยาศาสตร์ มีคำตอบ รอบรู้ได้
วิทยาศาสตร์ ทดลองให้ เราเห็นผล วิทยาศาสตร์ คือความจริง ทุกสิ่งตน วิทยาศาสตร์ ความรู้ล้น เหลือประมาณ ฟิสิกส์ คือเรื่องราว ธรรมชาติ กลศาสตร์ ปราชญ์เชิดชู ปูพื้นฐาน คลื่นเสียง แสง ไฟฟ้า วิชาการ ล้วนเบิกบาน ขานตอบโจทย์ โดยฉับไว เคมี นี้ทดลอง พร้อมจัดหมู่ สารเคมี น่ารู้ ดูสงสัย ศึกษา ธาตุ สารประกอบ แสนชอบใจ ปฏิกิริยา หลากหลายไซร้ ได้อัศจรรย์ ชีววิทยา คือชีวิต คือรอบตัว อันใกล้ชิด คือเพื่อนฉัน เรียนรู้ เซลล์ โครงสร้าง นับอนันต์ เป็นสีสัน เป็นความสุข ทุกเวลา คณะครู วิทยาศาสตร์ ยินดียิ่ง คอยแนะสิ่ง สารพัน คลายปัญหา เน้นเรียนรู้ หวังศิษย์รัก พัฒนา สื่อ สรรมา มุ่งใช้ ในการเรียน ส่งเสริมให้ นักเรียน เกิดมุ่งมั่น ค้นคว้าหมั่น ใฝ่งาน การอ่านเขียน จริยธรรม นำตนน้อม พร้อมพากเพียร ดุจแสงเทียน ส่องทางสู่ ประตูชัย วิชาการ คุณธรรม ประสานคู่ กิจกรรม ล้ำความรู้ นำสมัย เทคโนโลยี นี้ส่งเสริม จนก้าวไกล เพื่อเยาวชน ชาติไทย เจริญเอย .
ขอขอบคุณ กลอนให้กำลังใจ จาก : http://www.l3nr.org/posts/323516
โดยคุณ ภัทรียา เจ๊ะหะ |
วัยวันที่ผ่านไป
วัยวันที่ผ่านไป
วัยวันวันวารเวียนวน รุกรนรีบร้อนหลากหลาย มักมากมั่งมีมากมาย ขับใครคลับคล้ายคลับคลา ทุกข์ร้อนเวลาเร่งรีบ เหมือนคีมคอยบีบเจียนบ้า ผิดหวังนั่งตรมน้ำตา ทุกข์มาราวฝนหล่นพรู ทุกข์กายเริ่มเก่าเราแก่ ย่ำแย่ยากเย็นเป็นอยู่ หลงลืมโรคร้ายเรียนรู้ ตากระทะ หูกระทู้กระทบ
ทุกข์ใจเป็นเจ้าประจำ
ซ้ำซ้ำซากซากประสบ
เรียนรู้หลายหลายคำรบ
จึงจะบรรจบกับใจ
เวลานาทีที่ผ่าน
ดุจดั่งสายธารน้ำไหล
ผ่านแล้วผ่านเลยผ่านไป
ห่างไกลไม่เคยกลับคืน
ชีวิตคิดเห็นเช่นนี้
แสนดีที่หมายได้ชื่น
แสนร้ายไม่ตั้งยั่งยืน
กลมกลืนกลับกลายคลายเกลียว
ขอขอบคุณ กลอนให้กำลังใจ โดยคุณ soponpearsanit
|
....อะไรๆก็ไม่เที่ยง....
....อะไรๆก็ไม่เที่ยง....
•จงดูเถิดเกิดมาจิตอนิจจัง จะมีมั่งแล้วก็ล่มจมจากหาย มีเกิดดับรับปล่อยคอยเดียวดาย สิ่งสุดท้ายคือบาปบุญที่สุนทาน •โลภโกรธหลงคงไม่เท่าเข้าความรัก จะกี่สักเหมือนแสนไม่แม้นขาน หนึ่งความรักสักหมื่นคูณจำรูญมาน สุดท้ายสานเพียงว่างเปล่าเท่าธุลี •มองไม่เห็นเป็นเนตรปิดผิดวิสัย เพราะฤทัยโดนรักปิดผิดสดสี หากละว่างทางเดินสรรเสริญมี จึงเป็นที่ละวางว่างทางอนงค์ •นิจจาเอ๋ยเลยผ่านมาขานทรวง นิจจาล้วงความไม่เที่ยงเพียงผุยผง นิจจาถามนามเรียงชื่อสื่อไม่คง นิจจาปลงอินทรีย์เน่าเข้าบาปบุญ •ความไม่เที่ยงเลี่ยงไม่ได้ในสากล ความไม่เที่ยงเป็นผลปนละหมุน ความไม่เที่ยงเกลี้ยงไม่หมดปลดละมุน ความไม่เที่ยงคือกุศลปนบาปกรรม •เจ้าพี่เอ๋ยเลยถนอมเจ้าจอมศักดิ์ เจ้าน้องเอ๋ยประจักษ์มักอิ่มหนำ เพื่อนเจ้าเอ๋ยเฉยชามาพบกรรม ตัวเราเอ๋ยกระทำกำสิ่งใด •สุดท้ายนี้ที่ทุกอย่างทางไม่เที่ยง มิอาจเลี่ยงสรรพสิ่งสิ่งสงสัย จงลดละสละสิ้นถิ่นทรามไป ผลก่อให้คนเป็นคนบนทางดี
(กวี...ไร้ลักษณ์)
ขอขอบคุณ กลอนให้กำลังใจ จาก : http://https://www.facebook.com/pirapat0092/posts/691779314228793?notif_t=like
|
เมียเหมือนแม่แน่แท้นัก
อันเมียเรา เมื่อเทียบ เปรียบดั่งแม่
คอยดูแล เอาใจ ให้ห่วงหา
ยามจะกิน พักผ่อน ก่อนนิทรา
โฉมสุดา ปรนนิบัติ ไม่ขัดใจ
ไปทำงาน แม่จัดการ ให้ทุกอย่าง
สตุ้งสตางค์ ธนบัตร แม่จัดให้
ต้องใช้จ่าย ประหยัด หัดมือไว
ไปเลี้ยงใคร ต่อใคร ไม่ได้เลย
เสร็จธุระ การงาน กลับบ้านนะ
อย่าเทอะทะ เผลอเรอ เอ้อระเหย
เที่ยวแวะโน่น แวะนี่ เหมือนที่เคย
ทำเมินเฉย ผิดเวลา อย่าได้ทำ
แม่จะโทร ติดตาม คอยถามหา
คุณพี่ขา อยู่ไหน ใช่เรื่องขำ
แต่เป็นเรื่อง ที่จิต ต้องคิดจำ
ทุกเช้าค่ำ ก็เป็น เช่นนี้แล
|
อุปสรรค รักแท้ แด่กำลังใจ
แม้จะเหนื่อยกายใจไม่เคยท้อ
แม้เฝ้ารอคืนวันถึงจุดหมาย
แม้ความฝันอาจมีวันพังทลาย
แม้อกช้ำกลางใจไม่หวั่นกลัว
เส้นทางเดินอาจมองดูไกลริบหรี่
ความฝันมีต้องฟันฝ่าถึงจุดหมาย
แม้ต้องแลกด้วยความยากลำบากกาย
จักต้องสู้สุดชีวายอย่าหวั่นเกรง
ขอขอบคุณ กลอนให้กำลังใจ จาก : https://www.facebook.com/Natacha.Sirichodrittiyakorn
|
คนเราเกิดมาก็ต้องตายกันทุกคน
ไม่มีคนไหนหนีความตายได้
เพราะฉะนั้นตอนยังมีชีวิตอยู่อยากทำไรก็ทำ ทำแต่สิ่งที่ดี....
#คนเราจะได้ขึ้นสวรรค์หรือลงนรก มันก็ขึ้นอยู่กับบุญที่เราทำ
ขอขอบคุณ กลอนให้กำลังใจ จาก : Tharini
โดยคุณ Tharini |
… คิดถึงนะรอยยิ้ม …
๏ สวัสดี…รอยยิ้มที่คิดถึง
ที่เป็นหนึ่งพิมพ์ใจอยู่ไม่หาย
เสมือนรอยลงรัก…ฉลักลาย
ทรงความหมายงดงาม…เมื่อยามมอง
ที่เป็นหนึ่งพิมพ์ใจอยู่ไม่หาย
เสมือนรอยลงรัก…ฉลักลาย
ทรงความหมายงดงาม…เมื่อยามมอง
๏ ณ รอยยิ้ม…สบายดีไหม…
ฝากถามไปถึงคนเป็นเจ้าของ
จากวันนั้นผ่านวันตามครรลอง
พาเราสองพบพานแล้วผ่านไกล
ฝากถามไปถึงคนเป็นเจ้าของ
จากวันนั้นผ่านวันตามครรลอง
พาเราสองพบพานแล้วผ่านไกล
๏ แต่โปรดรู้…มีหนึ่งคิดถึงนัก
กี่ร้อยสักอักษรออกปราศรัย
คงมิเทียบเสียงระรัวของหัวใจ
เฝ้ารอใครส่งยิ้มมาอีกครั้ง
กี่ร้อยสักอักษรออกปราศรัย
คงมิเทียบเสียงระรัวของหัวใจ
เฝ้ารอใครส่งยิ้มมาอีกครั้ง
๏ รู้ไหมในระหว่างที่ห่างหาย
ความเดียวดายเหมือนเงา..เฝ้าคอยสั่ง
อย่าเลยนะ…อย่าให้เพ้อเพียงลำพัง
อย่าให้ตั้งตาเก้อชะเง้อคอย
ความเดียวดายเหมือนเงา..เฝ้าคอยสั่ง
อย่าเลยนะ…อย่าให้เพ้อเพียงลำพัง
อย่าให้ตั้งตาเก้อชะเง้อคอย
๏ แอบยิ้มอยู่ไกลไกล..ใช่หรือเปล่า
หรือแอบเฝ้าเหมือนเคย…ไม่เอ่ยถ้อย
บางครั้งสัมผัสรู้ถึงร่องรอย
ก็ยิ่งพลอยกระวนกระวายใจ
หรือแอบเฝ้าเหมือนเคย…ไม่เอ่ยถ้อย
บางครั้งสัมผัสรู้ถึงร่องรอย
ก็ยิ่งพลอยกระวนกระวายใจ
๏ แม้ท้องฟ้าวันนี้…ที่ปรากฏ
จะสวยสดด้วยยาม…สีครามใส
แต่หากมีเมฆขาว-รอยยิ้มใคร
ยิ่งพลอยให้โลกนี้…ชื่นชีวา
จะสวยสดด้วยยาม…สีครามใส
แต่หากมีเมฆขาว-รอยยิ้มใคร
ยิ่งพลอยให้โลกนี้…ชื่นชีวา
๏ ผ่านรอบคืนเพ็ญงาม…เฝ้าถามไถ่
ฝากความไปถึงเขาจันทร์เจ้าขา
หนึ่งคงรออีกคน…ร่วมสนทนา
ก่อนนิทราลากัน…”จงฝันดี”
ฝากความไปถึงเขาจันทร์เจ้าขา
หนึ่งคงรออีกคน…ร่วมสนทนา
ก่อนนิทราลากัน…”จงฝันดี”
๏ แม้คืนนี้จันทร์ฟ้าที่ปรากฏ
รอบทรงกรดเรืองแซมเติมแต้มสี
คงเป็นสรวงตื่นตาแห่งราตรี
ถ้าเพียงมีเธอเย้า…ร่วมเงาจันทร์
รอบทรงกรดเรืองแซมเติมแต้มสี
คงเป็นสรวงตื่นตาแห่งราตรี
ถ้าเพียงมีเธอเย้า…ร่วมเงาจันทร์
๏ ปฐมบทความดี…ที่มีให้
คงตรึงใจเสมอกาลที่ผ่านผัน
จึงห่วงหาคำนึงอยู่ถึงกัน
เพียงเธอนั้น..นะคนดี…ทุกที่ไป
คงตรึงใจเสมอกาลที่ผ่านผัน
จึงห่วงหาคำนึงอยู่ถึงกัน
เพียงเธอนั้น..นะคนดี…ทุกที่ไป
๏ คิดถึงนะรอยยิ้ม…
ร่างรอยพิมพ์บรรจงมาส่งให้
พร้อมบทเพลงมอบเคียงเพียงหนึ่งใคร
ฉันดีใจที่มีเธอ…เสมอมา…
ร่างรอยพิมพ์บรรจงมาส่งให้
พร้อมบทเพลงมอบเคียงเพียงหนึ่งใคร
ฉันดีใจที่มีเธอ…เสมอมา…
บนเส้นทางเดิน
แม้หนทางกว้างไกลสุดขอบฟ้า แม้พบเจออุปสรรคพร้อมน้ำตาไม่หวั่นไหว จงก้าวเดินบนเส้นทางอย่างตั้งใจ แม้สิ่งใดจะทำให้คนหมดหนทาง อย่าหวาดหวั่นหวั่นกลัวทางข้างหน้า หัวใจกล้าอย่านึกหวั่นต่อสิ่งไหน จงฮึดสู้ด้วยพลังฝ่าฟันไป อีกไม่ใกล้จะได้ชัยเป็นของเรา
เมื่อเราท้อ
เมื่อเราเหนื่อยเราก็ท้อแท้ได้
แต่จงหาที่พักใจและมองหา
คนที่ด้อยกว่าเรายังมีค่า
หันมองมาสร้างค่าให้ตนเอง
กำลังใจ
วันเวลาที่ผ่านไปเปลี่ยนไม่ได้
มาคิดใช้ วันพรุ่งนี้ให้ดีกว่า
ความผิดพลาดทุกอย่างที่ผ่านมา
เป็นตำราสอนตนให้พ้นภัย
อย่าทำผิดเรื่องเดิมเพิ่มความทุกข์
มาสร้างสุขกับสิ่งดีที่สดใส
ชีวิตนี้ต้องอยู่อีกยาวไกล
เศร้าทำไมเดินต่อนะพ่อคุณ
....อะไรๆก็ไม่เที่ยง....
....อะไรๆก็ไม่เที่ยง....
•จงดูเถิดเกิดมาจิตอนิจจัง
จะมีมั่งแล้วก็ล่มจมจากหาย
มีเกิดดับรับปล่อยคอยเดียวดาย
สิ่งสุดท้ายคือบาปบุญที่สุนทาน
•โลภโกรธหลงคงไม่เท่าเข้าความรัก
จะกี่สักเหมือนแสนไม่แม้นขาน
หนึ่งความรักสักหมื่นคูณจำรูญมาน
สุดท้ายสานเพียงว่างเปล่าเท่าธุลี
•มองไม่เห็นเป็นเนตรปิดผิดวิสัย
เพราะฤทัยโดนรักปิดผิดสดสี
หากละว่างทางเดินสรรเสริญมี
จึงเป็นที่ละวางว่างทางอนงค์
•นิจจาเอ๋ยเลยผ่านมาขานทรวง
นิจจาล้วงความไม่เที่ยงเพียงผุยผง
นิจจาถามนามเรียงชื่อสื่อไม่คง
นิจจาปลงอินทรีย์เน่าเข้าบาปบุญ
•ความไม่เที่ยงเลี่ยงไม่ได้ในสากล
ความไม่เที่ยงเป็นผลปนละหมุน
ความไม่เที่ยงเกลี้ยงไม่หมดปลดละมุน
ความไม่เที่ยงคือกุศลปนบาปกรรม
•เจ้าพี่เอ๋ยเลยถนอมเจ้าจอมศักดิ์
เจ้าน้องเอ๋ยประจักษ์มักอิ่มหนำ
เพื่อนเจ้าเอ๋ยเฉยชามาพบกรรม
ตัวเราเอ๋ยกระทำกำสิ่งใด
•สุดท้ายนี้ที่ทุกอย่างทางไม่เที่ยง
มิอาจเลี่ยงสรรพสิ่งสิ่งสงสัย
จงลดละสละสิ้นถิ่นทรามไป
ผลก่อให้คนเป็นคนบนทางดี
•จงดูเถิดเกิดมาจิตอนิจจัง
จะมีมั่งแล้วก็ล่มจมจากหาย
มีเกิดดับรับปล่อยคอยเดียวดาย
สิ่งสุดท้ายคือบาปบุญที่สุนทาน
•โลภโกรธหลงคงไม่เท่าเข้าความรัก
จะกี่สักเหมือนแสนไม่แม้นขาน
หนึ่งความรักสักหมื่นคูณจำรูญมาน
สุดท้ายสานเพียงว่างเปล่าเท่าธุลี
•มองไม่เห็นเป็นเนตรปิดผิดวิสัย
เพราะฤทัยโดนรักปิดผิดสดสี
หากละว่างทางเดินสรรเสริญมี
จึงเป็นที่ละวางว่างทางอนงค์
•นิจจาเอ๋ยเลยผ่านมาขานทรวง
นิจจาล้วงความไม่เที่ยงเพียงผุยผง
นิจจาถามนามเรียงชื่อสื่อไม่คง
นิจจาปลงอินทรีย์เน่าเข้าบาปบุญ
•ความไม่เที่ยงเลี่ยงไม่ได้ในสากล
ความไม่เที่ยงเป็นผลปนละหมุน
ความไม่เที่ยงเกลี้ยงไม่หมดปลดละมุน
ความไม่เที่ยงคือกุศลปนบาปกรรม
•เจ้าพี่เอ๋ยเลยถนอมเจ้าจอมศักดิ์
เจ้าน้องเอ๋ยประจักษ์มักอิ่มหนำ
เพื่อนเจ้าเอ๋ยเฉยชามาพบกรรม
ตัวเราเอ๋ยกระทำกำสิ่งใด
•สุดท้ายนี้ที่ทุกอย่างทางไม่เที่ยง
มิอาจเลี่ยงสรรพสิ่งสิ่งสงสัย
จงลดละสละสิ้นถิ่นทรามไป
ผลก่อให้คนเป็นคนบนทางดี
(กวี...ไร้ลักษณ์)
เมียเหมือนแม่แน่แท้นัก
อันเมียเรา เมื่อเทียบ เปรียบดั่งแม่
คอยดูแล เอาใจ ให้ห่วงหา
ยามจะกิน พักผ่อน ก่อนนิทรา
โฉมสุดา ปรนนิบัติ ไม่ขัดใจ
ไปทำงาน แม่จัดการ ให้ทุกอย่าง
สตุ้งสตางค์ ธนบัตร แม่จัดให้
ต้องใช้จ่าย ประหยัด หัดมือไว
ไปเลี้ยงใคร ต่อใคร ไม่ได้เลย
เสร็จธุระ การงาน กลับบ้านนะ
อย่าเทอะทะ เผลอเรอ เอ้อระเหย
เที่ยวแวะโน่น แวะนี่ เหมือนที่เคย
ทำเมินเฉย ผิดเวลา อย่าได้ทำ
แม่จะโทร ติดตาม คอยถามหา
คุณพี่ขา อยู่ไหน ใช่เรื่องขำ
แต่เป็นเรื่อง ที่จิต ต้องคิดจำ
ทุกเช้าค่ำ ก็เป็น เช่นนี้แล
อุปสรรค รักแท้ แด่กำลังใจ
แม้จะเหนื่อยกายใจไม่เคยท้อ
แม้เฝ้ารอคืนวันถึงจุดหมาย
แม้ความฝันอาจมีวันพังทลาย
แม้อกช้ำกลางใจไม่หวั่นกลัว
เส้นทางเดินอาจมองดูไกลริบหรี่
ความฝันมีต้องฟันฝ่าถึงจุดหมาย
แม้ต้องแลกด้วยความยากลำบากกาย
จักต้องสู้สุดชีวายอย่าหวั่นเกรง
คนเราเกิดมาก็ต้องตายกันทุกคน
ไม่มีคนไหนหนีความตายได้
เพราะฉะนั้นตอนยังมีชีวิตอยู่อยากทำไรก็ทำ ทำแต่สิ่งที่ดี....
#คนเราจะได้ขึ้นสวรรค์หรือลงนรก มันก็ขึ้นอยู่กับบุญที่เราทำ
